Een middag om nooit te vergeten
Het optreden van Maarten Peters op 21 mei jl. is een daverend succes geworden. Peters trad ditmaal solo op en niet met de band ‘The Best Of Britain’, waarmee hij in 2022 – met andere muzikanten – in ruim 40 theaters heel Nederland platspeelde.
Maar solo was Peters zondagmiddag in het mooie museumcafé misschien wel op zijn allerbest. Het was alsof de tijd stil had gestaan en iedereen terug in de vorige eeuw was. Zelfs de tijd op de oude slingerklok in het museum was op 5 voor 3 stil blijven staan.
Wat een artiest!
Peters toverde prachtige en gevoelige muziek uit zijn gitaar en vertelde boeiende anecdotes over zijn eigen jeugd, zijn eerste schreden in de muziek en zijn herinneringen aan de muziekscene uit de jaren 60 en daarna. Moeiteloos praatte en speelde hij evergreens aan elkaar van onder meer Bob Dylan, Crosby, Stills & Nash, Simon and Garfunkel, CCR, Led Zeppelin, Moody Blues, The Beatles, Fleetwood Mac en Gordon Sumner.
Wacht even, Gordon Sumner?
Ja, een van de allergrootste en best-verkopende artiesten van de laatste decennia. Singer/songwriter, bassist – en zelfs zeer verdienstelijk acteur – Sumner schreef o.a. de superhits “Every Breath You Take” en “Roxanne” uit de jaren 70-80 met The Police. Solo had hij zo mogelijk nog meer succes met o.a. “Fragile” en “Englishman in New York“. Sting schreef ook gevoelige nummers, waarvan enkele over zijn overleden moeder en vader. Maarten Peters speelde en zong zijn prachtige ballad “Fields Of Gold”, die Sting in 1993 schreef en waarmee hij in Nederland slechts nummer 66 bereikte in de Top100, maar in Duitsland, Engeland en Italie goud. Het publiek in het museum luisterde ademloos naar de interpretatie van Peters.
En nummers van hele bands? Hoe dan?
Nou, door zijn ervaring van pakweg 50 jaar met muziek en de muziekindustrie zette Peters een scala van electronische hulpmiddelen in. Zo gebruikte hij een loop pedal waarmee hij live enkele maten muziek opnam, die vervolgens afspeelde om er zelf een gitaarsolo overheen te spelen. Ook gebruikte hij een stemoctaver waarmee hij zijn eigen stem met meerdere in frequentie verschoven kopieën kon mixen. Hij kon zo met gemak meerstemmige nummers van o.a. Simon & Garfunkel en Crosby, Stills & Nash zingen en de hoge noten van Led Zeppelin’s Robert Plant in, zoals Peters het noemde “een van de beste nummers aller tijden”, “Stairway to Heaven“.
Eva Cassidy
Temidden van alleen maar hoogtepunten sprong er één song en anecdote uit: “Songbird” in de versie van de Amerikaanse zangeres Eva Cassidy. Zij kende haar hoogtepunt in de jaren 90 met interpretaties van jazz-, folk- en bluesmuziek en haar krachtige, emotionele sopraanstem. Ze overleed op te jonge leeftijd in 1996. Maarten Peters vertelde hoe hij geraakt werd door haar interpretatie van “Songbird” (geschreven door Christine McVie van Fleetwood Mac) en ook van haar “Fields Of Gold” (geschreven door Sting) en hij speelde zijn prachtige en emotionele versie van beide nummers. De aanwezigen in de zaal waren muisstil.
Waar voor je geld!
De ruim 100 bezoekers genoten in het museumcafé met volle teugen. Sommigen stilletjes met hun ogen dicht of volop meezingend met de welbekende songteksten en lachend om de grappen van Peters. Anderen waren zelfs tot tranen toe geroerd door de prachtige, persoonlijke muziek en de herinneringen aan hun eigen Jeugd van Toen. Geboren Nijmegenaar Maarten Peters is zonder enige twijfel nog steeds een van onze Nederlandse topartiesten. Hij bracht een ruim 2 uur durende show van gevarieerde muziek, begeleid door … zichzelf, en met achtergrondzang van … ook zichzelf.
Met de oproep aan het einde, of het een idee is om Maarten Peters volgend jaar weer uit te nodigen, werd luidkeels door iedereen ingestemd. Tot dat moment is iedereen welkom om in het museum te komen genieten van o.a. de expositie ‘De Jeugd van Toen’ en de gloednieuwe expositie ‘Focus op Gelderland’ die vanaf 24 mei te zien is.
(P.S. Beluister Songbird van Eva Cassidy hier, en Fields of Gold hier, omdat het zo mooi is.)
Tekst en foto’s: Alex van Haren